آغردن

«لغت نامه دهخدا»

[غَ دَ] (مص) خوردن. (فرهنگ اسدی، خطی) :
باده خوریم اکنون با دوستان
زآنکه بدین وقت می آغرده به.
خفاف (از فرهنگ اسدی، خطی).