«لغت نامه دهخدا»
[پَ وَ] (ن مف مرکب)آفتاب پرورده. آنکه در آفتاب نهاده باشند تخمیر یا قوام آمدن را : شرابی که آفتاب پرورده باشد لطیف تر و زودگوارتر از همهء شرابها بود. (نوروزنامه).