آفتاب ناک

«لغت نامه دهخدا»

(ص مرکب) آفتاب گن. آفتاب گین. پرآفتاب. بسیارآفتاب.
-آفتاب ناک شدن روز؛ بی ابر شدن آن: شمس؛ آفتاب ناک شدن روز. (صراح).
-روزی آفتاب ناک؛ بی ابر. صحو.