«لغت نامه دهخدا»
[اَ هَ رَ/رِ] (اِ) بوتهء پرخاری باشد که چون بجامه رسد بچسبد و بدشواری از آن جدا شود و بهندی آن را خنچره (چتحره) گویند. (برهان قاطع) (جهانگیری) (شعوری).