اچمیاجین

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِخ)(1) مناستر بزرگی است در قفقاز روسیه به 25 کیلومتری جانب غرب ایروان و 15 کیلومتری شمال ساحل ارس و آن مقرّ بطریق بزرگ ارمنیان است و این مناستر نهایت بزرگ و مزیّن است و چند کلیسا و صومعه دارد و کتابخانه ای شامل کتب خطی بسیار بدانجاست، و بر انقاض و خرابه های شهری قدیم موسوم به واغارشابات واقع شده است. (قاموس الاعلام).
(1) - etchmiadzin.