احابیش قریش

«لغت نامه دهخدا»

[اَ شُ قُ رَ] (اِخ) گروهی از قریش که در دامنهء کوه حُبشی فرود مکه، سوگند یاد کردند تا همیشه در دفع دیگران با هم اتحاد کنند. رجوع به امتاع الاسماع مقریزی چ مصر جزء اول ص127، 218، 219، 255، 278، 280، 285، 288، 289، 378 شود.