«لغت نامه دهخدا»
[اَ] (ع اِ) جِ اُحجیّه و اُحجوّه. سؤالهائی که بر سبیل امتحان از کسی کنند. چیستان ها. || علم احاجی؛ علمی است که در آن بحث می کنند از الفاظی که مخالفند با قواعد عربیت و تطبیق کردن آن با قواعد عربیت.