آفرنگان

«لغت نامه دهخدا»

[فَ رِ] (اِ) نام نسکی از بیست ویک نسک کتاب زند. (برهان) :
از اطاعت با پدر زردشت پیر
خود به نسک آفرنگان گفته است.لبیبی.
اصل این کلمه آفرینگان است.