«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) استوار گردانیدن: احتاء جدار؛ استوار و محکم کردن دیوار را. || احتاء عقده؛ بستن گره را. || احتاء کساء؛ ریشه تافتن گلیم را. تافتن ریشه. || احتاء ثوب؛ دوختن جامه را. (منتهی الارب).