احسن تقویم

«لغت نامه دهخدا»

[اَ سَ نِ تَقْ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) نیکوتر راست کردنی. || روی خوب. || راست قامت : لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم. (قرآن 95/4). بهترین تعدیل. نیکوتر ترکیب. (تفسیر ابوالفتوح).
بخط احسن تقویم و آخرین تحویل
به آفتاب هویت بچارم اسطرلاب.خاقانی.
میدهد رنگ احسن التقویم را
تا به اسفل می برد آن نیم را.مولوی.