«لغت نامه دهخدا»
(ترکی، اِ) خواجه. کیا. مهتر. سراکار. سرکار. بزرگ. سَر. سَرور. میر. میره. خداوند. خداوندگار. سیّد. مولی. صاحب. و در صدر یا ذیل نامهای خاص، کلمهء تعظیم است. -آقابالاسر؛ مدعی سری و مهتری بر کسی بی سود و نفعی برای آن کس: آقابالاسر لازم ندارم. -مثل آقاها؛ در تداول خانگی، مؤدّب. موقّر. آقا. (اِخ) نام قلعه ای بکرمان. رجوع به کلاتهء آقا شود.