«لغت نامه دهخدا»
(ترکی، اِ مرکب) (شاید از ترکیِ آقا، سید + سی، حرف اضافه) نامی از نامها: حاج میرزا آقاسی. -اشیک آقاسی؛ رئیس دربار. -قوللرآقاسی؛ رئیس غلامان خاصه. داروغهء دیوان خانه. و رجوع به آغاچی شود.