«لغت نامه دهخدا»
[اَ] (ع اِ) جِ حِفش. || احفاشُالبیت؛ قماش خانه و متاع فرومایهء آن. خرت و پرت. || احفاش الارض؛ سوسمارهای زمین. خارپشتهای آن. (منتهی الارب).
