«لغت نامه دهخدا»
[اَ قَ] (ع ص) خر وحشی که در شکم وی سپیدی باشد، یا تنگ بستنگاه وی سپید باشد. گورخر که تهیگاه او از هر دو سوی سپید باشد. خر دشتی که در شکم او سفیدی بود. مؤنث: حَقْباء. ج، حُقْب.