«لغت نامه دهخدا»
[یِ صَ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) نام گیاهی که آن را اِبُل، بُل، بُل شیرین، بیلسان خرد، بیلاسان خرد، بیل، طراثیت، طرثیث، طرثوث، شُن، خامااَقطی، خمان صغیر، خمان الارض، غلیون و یدقه نیز گویند. و آن مسهلی قویست و لاطینی آن اِبولوس(1)میباشد. (1) - S. ebulus.