آکسه

«لغت نامه دهخدا»

[کَ سَ / سِ] (ص) درزده. درآویخته. بندشده. آویزان :
هیچ اهل هوا و بدعت را
چنگ در دامن تو آکسه نیست
دی بسی کس ز شاه مدرسه رفت
ظاهر است این نهان و بر کسه نیست.
سوزنی.