آگشته

«لغت نامه دهخدا»

[گِ تَ / تِ] (ن مف) محکم بسته. (برهان). آگِسته :
خود مکن قصه دراز آخر نباشد کم زیان
چون طمع آگشته است از جبه و دستار تو.
کمال اسماعیل.
لیکن این بیت کمال اسماعیل ظاهراً در دعوی فرهنگ نویسان نیست.