آگور

«لغت نامه دهخدا»

(اِ) خشت پخته. آجر. (ربنجنی). کرمید :
بر در و بام برف پنداری
بیخته گچ و کشته آگور است.مسعودسعد.
خانهء جغد را بکوشیدی
بگچ آگور و نقش پوشیدی
آن گچ آگور کرده خانهء دین
وین بیاراسته بنور یقین.سنائی.
آهک کافوروش اندوده بر آگور او
خشت زرین را مطلا کرده گوئی آب سیم.
ابن یمین.