آل بوسفیان

«لغت نامه دهخدا»

[لِ سُفْ] (اِخ) رجوع به آل ابوسفیان شود :
وآن دگر بغض آل بوسفیان
که از ایشان بدو رسید زیان.سنائی.
بود آن زن ز آل بوسفیان
منعم و مالدار و خوب و جوان.سنائی.