آلبی ین

«لغت نامه دهخدا»

[یُنْ] (اِخ) (از لاطینیِ آلبوس، سفید) نامی است که شعرا به انگلستان دهند به مناسبت به سپیدی زدن صخره های آن از دور یا به مناسبت آلبی ین پسر نبطون. و آلبی یُن دَغَل یا غدّار، سیاست خودخواه انگلیسان را گویند.
آلپ.
(اِخ)(1) نام سلسلهء کوههای عظیم اروپای غربی در شمال ایطالیا و فاصلهء میان مملکت فرانسه از سویس و آلمان، و این سلسله را بسه قسمت آلپ غربی و مرکزی و شرقی تقسیم کنند. قلهء معروف آن مُن بلان (کوه سفید) است بارتفاع 4810 گز.
(1) - Alps.