«لغت نامه دهخدا»
[لُ سُ] (از یونانی، اِ) (از یونانی آلوسُن به معنی مبرّی الکلب، از آنرو که بگمان قدما او زهر سگ دیوانه را علاج میکرده است) نباتیست ساقش بدرازی زرعی و شبیه ببرگ فراسیون و از آن درشت تر و خارناک و مابین سرخی و سیاهی و تخم آن بپهنی مایل است و رنگش سبز و تیره و در غلاف دوطبقه، و از ترمس کوچکتر و در طعم و تندی و تلخی نانخواه و گلش سرخ مایل به تیرگی و از زیر برگها روید. و مؤلف جامع الادویه از محمد بن احمد نقل کند که این گیاه در شام بسیار است و آن را حشیشه السلحفاه نامند. و چون این گیاه را قدما در بیماری هاری بکار می بردند آن را شجره الکلب نیز گفته اند.