«لغت نامه دهخدا»
[لِ وَ] (اِخ) نام خانواده ای از سلاجقه که از سال 433 تا 583 ه .ق . در کرمان حکومت مستقل داشته اند. مؤسس این خانواده عمادالدین قراارسلان قاوردبن چغری بیک داودبن میکائیل بن سلجوق، و شمارهء فرمانروایان آنها سیزده تن و آخرین ایشان محمدشاه ثانی و انقراضشان ترکان غز بوده است. رجوع به سلاجقهء کرمان ذیل «آل سلجوق» در همین لغت نامه شود.