آلی

«لغت نامه دهخدا»

[لی ی] (ع ص نسبی)(1) منسوب به آلت.
- جسم آلی؛ جسمی مرکب از آلات که هر یک را منصبی جدا باشد.
- عضو آلی؛ هر عضو که اسم کل بر جزو آن صدق نکند. مقابل عضو غیرآلی یا عضو مفرد.
- مرض آلی؛ بیماری که متوجه عضوی آلی باشد: قولنج مرض آلی است.
.
(فرانسوی)
(1) - Organique. Organise