«لغت نامه دهخدا»
[مِ لی لِ] (اِ) آآمِلیلِس. بلغت بربری و مغربی نباتیست میان شجر و گـیاه و در بلاد مغرب باشد. طول آن چندِ قامت آدمی و زیادت. برگش چون مورْد و نرم، ثمرش باندازهء بار سرو. ابتدا سبز و چون برسد سیاه و نرم شود. چوب آن سخت و صلب و اندرون آن سپید و زرد مایل بسرخی و ریشه های باریک آن در طب مستعمل و از قابضات است.