آب آورد

«لغت نامه دهخدا»

[وَ] (ن مف مرکب، اِ مرکب)آب آورده. خاشاک و جز آن که دریا یا رود و یا سیل با خود آرد و آن را عرب جفاء (صراح) و جفال و حمیل گویند.