اردفنافی

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رِ فَ] (اِ)(1) بلغت یونانی نباتی است صحرائی، جهت گزندگی جانوران خصوصاً زنبور طلی کنند نافع باشد و آنرا بعربی قثاءالحمار خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج). قثاءالحمار. قثاء بری. خیارزه سپند. علقم. سیماهنگ. بیوه و عصارهء آنرا «اُومادا» گویند. و رجوع به اردقباقی و ارذفناقی شود.
(1) - elaterium.