«لغت نامه دهخدا»
[اِ] (ع مص) ارزام رعد؛ بانگ کردن رعد. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). سخت بانگ کردن تندر. (منتهی الارب). || ارزام ریح؛ بانگ کردن باد چون نالهء شتر. آواز حنین شتر کردن باد. (منتهی الارب). || ارزام ناقه؛ ناله کردن او. بانگ کردن اشتر چنانکه دهن باز نکند. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). || آرزومند بچه گشتن ناقه. || (اِ) آواز رعد. (مهذب الاسماء).