ارسانس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ نِ] (اِخ)(1) پسر اُستانِس و نوهء داریوش دوم. او با سی سی گامبیس ازدواج کرد و از او دو پسر داشت: نخست داریوش کُدُمان، دوم اُگزاث رِس و نیز دو دختر: اول ستاتیرا (زن داریوش سوم متوفاه به سال 330 ق. م.)، دوم دختری که نام وی معلوم نیست و او زن ارته باذ بود. (ایران باستان ص 1629).
(1) - Arsanes.