ارسطالیس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رِ / اَ سِ / اَ] (اِخ) رجوع به ارسطو شود:
چو مغز اندرین کار خودکامه کرد
بر(1) ارسطالیس یک نامه کرد [ اسکندر ].فردوسی.
همان ارسطالیس پیش اندرون
جهانی بر او دیدگان پر ز خون.فردوسی.
چو نامه ببردند نزد حکیم
دل ارسطالیس شد پُر ز بیم.فردوسی.
حکیم بزرگ ارسطالیس نام
خردمند و بیدار و گسترده کام.فردوسی.
(1) - ن ل: سوی.