آن سرا

«لغت نامه دهخدا»

[سَ] (اِ مرکب) آن سرای. آخرت. سرای دیگر. عُقبا. مقابل این سرای، دنیا :
پناه روانست دین از نهاد
کلید بهشت و ترازوی داد
درِ رستگاری ورا از خدای
ره توبه و توشهء آن سرای.اسدی.