ارفال

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (ع مص) خرامیدن. دامن کشان رفتن. (منتهی الارب). || ارفال رِفل؛ فروهشتن دامن را. (منتهی الارب).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر