«لغت نامه دهخدا»
[نی یَ] (مص جعلی، اِمص) در تداول عوام، از «آنِ» فارسی که به صورت جعلی مصدر عرب درآمده، مانند دوئیّت. کیفیتی از حُسن و جز آن که از آن تعبیری نتوان کرد. لطف.