ارکاک

«لغت نامه دهخدا»

[اِ] (اِ) باران قطره کوچک را گویند که نرم باران باشد. (برهان). باران خردقطره بود. (جهانگیری) (شعوری). باران خرد و قطرهء کوچک. (آنندراج) :
یک قطره ز ارکاک کف راد تو شاها
تشویردهِ قلزم و عمان و محیط است.
شهاب الدین خطاط.
ظاهراً کلمه بفتح اول و جمع رکّ است و عربی است نه فارسی چنانکه برهان و جهانگیری گمان برده اند.