«لغت نامه دهخدا»
[اَ کُ] (ع اِ) جِ رَکب. شترسواران. اسب سواران. شترسواران ده عدد و افزون. اسم جمع است یا جمع و گاهی برای اسپ سواران هم باشد. (آنندراج).
