ارکسانت

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (اِخ)(1) رود سیحون. (آریان، کتاب 3، فصل 10، بند 4 بنقل از آریستوبول). و ظنّ قوی این است که پارسیان قدیم این را «وَخشرت» یا «ورخشنت» یا چیزی نزدیک به آن مینامیدند، چنانکه جیحون را وَخش میگفتند. (ایران باستان ص 1702، 1918 و 2205).
(1) - Orxante.