«لغت نامه دهخدا»
[اَ] (اِ)(1) قلعهء کوچکی باشد که در میان قلعه ای بزرگ سازند. (برهان قاطع). دِز در دِز. قلعه. حصار : به ارگ اندرون بازدارم ورا بجز نیکوئی پیش نارم ورا.فردوسی. رجوع به ارک شود. (1) - Cite.