ارگ

«لغت نامه دهخدا»

[اُ] (فرانسوی، اِ)(1) (از یونانی اُرْگانُن(2)
و لاتینی ارگانوم(3)) یکی از آلات موسیقی شبیه به پیانو که با پنجهء دست نوازند. || یکی از آلات موسیقی بادی که حجم آن بزرگ است و غالباً در کلیساها نوازند. در انجیل اختراع ارگ را به ژوبال(4) نسبت کرده اند.
- ارگ بربری(5) (بربری تحریف است ازباربری(6) و آن نام سازندهء آلات موسیقی بود)؛ قسمی از آلات موسیقی قابل حمل که بوسیلهء استوانه ای که در آن تعبیه شده نواخته میشود و با دسته ای بحرکت می آید. رجوع به ارغنون بربری شود.
(1) - Orgue.
(2) - Organon.
(3) - Organum.
(4) - Jubal. -.eirabraB ed eugrO - (5)
(6) - Barberi.