ارمنت

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ] (اِخ)(1) خرّه ای است به صعید مصر، بین آن و بین قوص در سمت جنوب دو منزل راه است و از آن تا شهر اُسوان نیز دو منزلست. (معجم البلدان). نام شهری بمصر، بجنوب الاقصر. (رحلهء ابن بطوطه). دمشقی در وصف بلاد مصریه آرد: کوره ارمنت سبع قری. (نخبه الدهر ص 232 و 233). قصبهء مزبور در ساحل غربی نیل قرب وی رانه های شهر باستانی تیبه واقع است و همان شهر بزرگ و مشهور است که در زمان بطالسه و رومیان «ارمونتیس» نامیده میشده. (قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Armant. Hermonthis.