ارمنی فش

«لغت نامه دهخدا»

[اَ مَ فَ] (ص مرکب)ارمنی مانند (در فردوسی در مورد تحقیر استعمال شده است) :
ز دست یکی بدکنش بنده ای
پلید ارمنی فش(1)پرستنده ای.فردوسی.
(1) - ن ل: پلید و منش فش.