اریزو

«لغت نامه دهخدا»

[اِ زْ زُ] (اِخ)(1) اِریجو. نام یکی از رؤسای جمهور وندیک بنام دوج(2) از سال 1632 تا 1645 م. ریاست داشته و آنگاه که کریت (اقریطش) تحت محاصرهء عثمانیان درآمد، برای نجات آن جد و جهد میکرد و در همین اثنا بدرود زندگانی گفت. (قاموس الاعلام ترکی). || یکی از اهالی وندیک. وی در زمان ابوالفتح سلطان محمدخان ثانی از طرف جمهوریت وندیک والی آغریبوز بود و مدت مدیدی در مقابل نیروی سلطان مقاومت کرد. (قاموس الاعلام ترکی). || عالمی از مردم وندیک در قرن ششم میلادی. وی دربارهء مسکوکات عتیقه اثر معتبری تألیف و نیز آثار افلاطون را ترجمه کرده است. (قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Erizzo.
(2) - Doge.