ازد عمان

«لغت نامه دهخدا»

[اَ دِ عُ] (اِخ) قبیله ای از اَزْد که در عمان بودند: انّ ازدَ عمان ملاحون. (عیون الاخبار ج 4 ص 202).
لازدِ عمان بن المهلب بَزوه
اذا افتخر الاقوام ثم تلینُ.
حسین بن هانی (عقدالفرید ج 3 ص 358).