ازرقی

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رَ] (ص نسبی) منسوب به ازرق :
هفت چرخ ازرقی در رق اوست
پیک ماه اندر تب و در دق اوست.مولوی.
|| (اِخ) یکتن از پیروان ابی راشد نافع بن ازرق. ج، ازارقه. رجوع به ازارقه و انساب سمعانی (کلمهء ازرقی) شود.