ازلام

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (ع اِ)(1) جِ زَلَم و زلَمه و زُلَم. تیرهای قمار بی پر که در جاهلیت بدان بازی میکرده اند: یا ایها الذین آمنوا انما الخمر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان، فاجتنبوه لعلکم تفلحون. (قرآن 5/90). و رجوع به زَلَم و زُلَم شود.
(1) - Fleches aleatoires.