ازوران

«لغت نامه دهخدا»

[اَ وَ] (اِخ) (بصیغهء تثنیهء ازور بمعنی مائل) اَزْوَرَین. روضه الازورین نام باغی است. مزاحم العقیلی راست:
فلیت لیالینا بطخفه فاللوی
رجعن و ایّاماً قصاراً بمأسل
فان تُؤثری بالودّ مولاک لاأَقُلْ
أسأت و ان تستبدلی اتبدّل
عذاری لم یأکلن بطّیخ قریه
و لم یتجنّینَ العرار بثهلل
لهنّ علی الریّان فی کل صیفه
فماضم میث الازورین فصلصل
خیام اذا خبّ السّفا نصبت له
دعائم تُعلی بالثّمام المُظَلّل.(معجم البلدان).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر