ازید

«لغت نامه دهخدا»

[اَ یَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از زائد. بیشتر. زیاده تر. زائدتر. بسیارتر. بیش از :
نه معن زائده ای کز ید عطاده خود
ز معن زائده ای در عطادهی ازید.سوزنی.