«لغت نامه دهخدا»
[اِ غَ] (ع مص) بگواریدن. گوارانیدن شراب را. (منتهی الارب). به حلق فروبردن شراب بطور سهل و لینت. به گلو فروبردن. (تاج المصادر بیهقی). رفتن آب و طعام به گلو. || مهلت دادن: اَسِغْ لی غصتی؛ ای امهلنی. (منتهی الارب). || تمام و کامل شدن چیزی به چیزی: اساغ فلان بفلان؛ تمام شد کار او بدان و ذلک انه یرید عدّه رجال او دراهم فیبقی واحد به یتمّ الامر فاذا اصابه قیل اساغ به و فی الکثیر اساغوا بهم. (منتهی الارب).