اسبار

«لغت نامه دهخدا»

[اَ] (اِخ) قریه ای است بر باب حیّ(1)شهر اصفهان و آنرا اسباردیس(2) گویند و از آنجاست ابوطاهر سهل بن عبدالله بن الفرخان الاسباری الزاهد، مجاب الدعوه. متوفی بسال 296 ه . ق. (معجم البلدان).
(1) - در مراصدالاطلاع جی و در معجم البلدان: حیّ. روایت مراصد صحیح است.
(2) - در مراصد الاطلاع: اسباریس.