«لغت نامه دهخدا»
[اَ دُ] (اِ مرکب) گیاهی است از گروه نهانزادان آوندی و دارای ساقهء افقی که از یک طرف آن ریشه ها دوبه دو تقسیم شده و از طرف دیگر آن ساقه هائی خارج میشود. ساقه های هوائی آن دارای شیارهای طولی است که از یک گره به گره دیگر امتداد یافته است. در هر گره برگهای باریک بطور فراهم قرار گرفته. ج، اسپ دُمان(1). رجوع به گیاه شناسی تألیف گل گلاب شود. (1) - equisetinees.