اسپ رس

«لغت نامه دهخدا»

[اَ رِ](1) (اِ مرکب) اسب رس. اسپ ریز. اسپ ریس. اسفریس. میدان اسب دوانی. رجوع به اسب ریس و اسپ ریس و اسپرسا شود. || میدان. (برهان). (جهانگیری). عرصه. (برهان). || میدان جنگ. رزمگاه.
(1) - بکسر اوّل هم آمده است.