اسپناج

«لغت نامه دهخدا»

[اِ پَ] (اِ)(1) اسفناج است که سبزی آش باشد. (برهان). ترهء معروف. سپاناخ. اسفاناخ. سفاناخ. اسپاناخ. اسپانج. سبانج. (مهذب الاسماء). رجوع به اسفناج شود.
(1) - Spinacia Oleracea. epinard.